Tímamót á Grosvenor Ave.

Það eru ýmis tímamótin í kortunum þessi dægrin. Fullt tungl og almyrkvi þann 21. og stjörnuskin skírt og fagurt sem aldrei fyrr það sama kvöld.

Í Gnostík er talað um að ekkert sé eins og það sýnist. Hef velt þessu mikið fyrir mér og hvergi hef ég séð jafn mikið af tvípúnktum í texta og við lestur gnostískra rita... Skyldi tvípúnkturinn táknrænn fyrir það að við deyjum og lifnum við í hverju andartaki?

Enda þótt Valentínusardagur sé að baki, þá erum við enn að minnast hans þessir íslensku ferðalangar á Hótel Jörð sem farið höfum víða þrátt fyrir að dagurinn fari fyrir brjóstið á mörgum landanum. Jæja. Hvað er svo sem að því að minnast eins mesta Gnostíkers sem uppi hefur verið, hans Valentínusar - enda þótt útlendur sé - og í leiðinni heiðra ástina og sameininguna við hinn innri mann?

 Söguleg tímamót þennan ágæta nýliðna Valentínusardag hjá fjölskyldunni að Grosvenor Ave. í Westmount. Kaupin á húsinu góða. Hátt til lofts og vítt til veggja. Litlir stúfar valsa þar frjálsir.

Já; nú er kátt í höllinni! Syttist í páska og fjölskyldufundi.

 

Blessunarbæn Valentínusar hljómar eitthvað á þessa leið á engilsaxnesku:

 

May the Grace beyond time and space

that was before

the beginnings of the Universe

fill our inner man

and increase within us

the semblance of itself

as the grain of the mustard seed.