Tķminn, hann er fugl sem flżgur hratt...
Voriš kom hratt og tķminn hrašskreišari en venjulega, ekkert stress svo sem ķ gangi en einhvern veginn breytt tķmaskyn. Er kannski eitthvaš aš gerast meš plįnetuna? Nógar eru hamfarirnar og mannanna döpur örlög ķ kjölfariš. Miskunnarleysi og spilling misviturra embętismanna ķ Austurlöndum fjęr yfiržyrmandi. Gįfumannatal hér į skerinu um žessa atburši dugar skammt.
Žvķ veršur ekki neitaš aš heimurinn er aš skreppa saman. Predatorar ķ alheimsžorpinu berjandi į manni og öšrum. Lżšurinn vill brauš og leika; dóp og djśserķ. Allt į aš vera ķ gśddķ og allt er aušvitaš ķ gśddķ mešan ekkert sést nema įferšarfallegt yfirboršiš...
Merkilegt hve valmśinn hefur lagt undir sig heiminn og fjįrmagnaš heilu hagkerfin, aš ekki sé talaš um strķšstólin. Og ķslensk ungmenni aušfundin brįš undir tįliš, į bįliš. Žyngra en tįrum taki. Gerst hratt og skarpt. Blessuš börnin žeirra.
Var einhver aš djóka? Ónei. Veruleikafirrt martrašarvera. Aš himininn sé bjartur og blįr og grasiš gręnt į žessu hrašskreiša vori; skrķtiš. Verund og veršund.
Bęta viš athugasemd [Innskrįning]
Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.